மெல்ல பற

எங்கோ ஒரு மோட்டு வளர்ந்து மலர்ந்து படர்ந்து பரந்து

தேன்றல் தான் விசிட மேகம் தான் தாண்டிட

வாசமரியா கானகத்தில் தேசமரியா விழுந்தது

காலம் சில கடந்தது

கனவுகள் சில மறந்தது

தேன்றல் தான் வந்திடுமோ தெய்வம் தான் காத்திடுமோ என தேம்மாத நாள் இல்லை

ஓடதா ஒரு நதி ஒன்றாய் ஆக

காணாத அப்பறவைகள் களித்தன கொண்டாட்டத்தில்

தீராது இந்நாள் தினம் தினம் வந்திடவே

கூராத அதன் காதல் மெய்யாய் ஆகும்!

- முத்து கமலன்.மா